’s Werelds grootste handelsblok

Afgelopen weekend tekenden de 15 landen van de Asean samen met Australië, China, Japan, Nieuw Zeeland en Zuid-Korea het Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP), met als resultaat het grootste handelsblok in de wereld. Na bijna tien jaar onderhandelen is dit een volgende stap in de verdere economische integratie van de Aziatisch-Pacifische regio. Daarmee neemt het belang van deze regio verder toe voor beleggers. De gevolgen zijn immers een hogere economische groei, meer regionale stabiliteit en convergerende renteniveaus. Dat zorgt voor meer instroom van buitenlands vermogen en een hogere waardering.

Het RCEP is vergelijkbaar met de start van de Europese Economische Gemeenschap in 1958, het begin van de gemeenschappelijke markt in Europa. Daarnaast zit er ook een duidelijke politieke dimensie aan deze overeenkomst. RCEP is immers ontstaan zonder hulp van de Verenigde Staten of Europa. Nadat Trump zich terugtrok uit het Trans Pacific Partnership is dit het antwoord van China. Dit handelsakkoord past uitstekend in het Chinese Belt & Road Initiatief: een uitgebreid programma dat in omvang groter is dan het Marshallplan en waardoor alle wegen straks naar Peking zullen leiden. Waar het Marshallplan, de NAVO en de EEG allemaal tot doel hadden om de Amerikaanse invloed in Europa te vergroten, is RCEP een onderdeel van de Chinese strategie om meer invloed te krijgen op het wereldtoneel. India en de Verenigde Staten zullen geen onderdeel zijn van RCEP. Economisch veel relevanter is dat er meer samenwerking komt tussen de driehoek China, Japan en Zuid-Korea.

RCEP creëert één markt voor 30 procent van de wereldbevolking en wereldeconomie. Volgens de Johns Hopkins Universiteit stijgt alleen door dit akkoord het wereldinkomen met 200 miljard dollar en voegt het in 2030 500 miljard dollar toe aan de wereldhandel, voldoende om alle verliezen van de Amerikaans-Chinese handelsoorlog te compenseren. De verschillende economieën in de regio zullen veel efficiënter worden door zich te specialiseren op waar ze goed in zijn, met name op het gebied van technologie, productie, de agrarische sector en het gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Vooral voor relatief gesloten markten als Japan is de positieve invloed van RCEP groot. De grootste winnaar is echter China dat met deze stap ook politiek-strategisch een grote stap heeft gezet. Net als de toetreding van China tot de Wereldhandelsorganisatie kan dit er voor zorgen dat de aandelenmarkten van Azië (en dan met name Noordoost Azië) de komende jaren beter zullen presteren dan de rest van de wereld. Hetzelfde geldt ook voor de Aziatische obligatiemarkten. Met het Marshallplan, NAVO en de EEG exporteerden de Amerikanen hun lage renteniveau naar grote delen van Europa. Diezelfde politieke en economische stabiliteit zal in Azië voor zorgen dat de rentes in veel landen convergeren met die in China.

In een speech eerder deze maand gaf Xi Jinping aan dat het na RCEP tijd wordt om te onderhandelen over een nieuw investerings- en handelsverdrag tussen China en de Europese Unie. Verder wil China ook graag verdere economische integratie tussen China, Japan en Zuid-Korea, al was het alleen maar vanwege de technologische kennis in deze driehoek. Met RCEP sneuvelt ook de Amerikaanse containment-politiek. De Indo-Pacifische strategie van de Verenigde Staten heeft er voor gezorgd dat de Asean-landen via RCEP een vlucht naar voren hebben gemaakt. Alleen door het Trans-Pacific Partnership nieuw leven in te blazen kunnen de Amerikanen wellicht de schade nog beperken. Na de uitkomst van de Amerikaanse presidentsverkiezingen en de verrassend goed werkende Coronavaccins is deze handelsovereenkomst het zoveelste goede nieuws voor beleggers deze maand en we zijn pas halverwege. In korte tijd vallen veel onzekerheden weg. Volgend jaar groeit de wereldeconomie met 6 procent, geholpen door de inhaalvraag vanwege het opengaan van grote delen van de dienstensector en uiteraard de fiscale en monetaire steun. Azië heeft opnieuw de beste kaarten voor verdere outperformance.