Op dit moment zouden de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk intensief moeten onderhandelen over de voorwaarden van de Brexit. Maar de onderhandelaar van de Europese Unie, Michel Barnier, is positief getest op CV-19. Ook de belangrijkste onderhandelaar van Britse zijde, David Frost, vertoonde symptomen van het virus. Er moet een compromis worden gevonden, maar via een videoconference is dat een stuk lastiger dan wanneer ze elkaar in levende lijve zien.
Al het zo blijft, vertrekken de Britten eind dit jaar uit de Europese markt. Zonder een akkoord valt het Verenigd Koninkrijk terug op de voorwaarden van de Wereldhandelsorganisatie, inclusief de tarieven die daar bij horen. Het lijkt onvermijdelijk dat de Britten vragen om uitstel. Dat kan tot 1 juli van dit jaar. Zo niet dan komt het negatieve effect van de Brexit bovenop de negatieve impact van de virusuitbraak. De Europese Unie wil graag dat het vertrek van de Britten wordt uitgesteld. Het betekent immers dat ze nog wat langer meebetalen aan de Europese begroting, ook al iets waar via de videoconference moeilijk een compromis over is te sluiten.
Ondertussen krijgen de Britten al een voorproefje hoe de wereld er na de Brexit uitziet. Veel Polen die in het Verenigd Koninkrijk wonen, keren terug naar huis. De reden is de virusuitbraak. Daardoor komen ze zonder werk te zitten. Bovendien vinden veel Polen de Poolse gezondheidszorg beter dan de Britse. En Polen sloot zichzelf al op 15 maart af voor de buitenwereld en is ook veel voortvarender in de aanpak van het virus.
Voor de uitbraak woonden er in het Verenigd Koninkrijk meer dan 800.000 Polen. Vaak verrichten zij ongeschoolde arbeid. Na de Brexit kunnen ongeschoolde arbeiders geen toegang meer krijgen tot het Verenigd Koninkrijk. Ook mensen die geen Engels spreken en zelfstandigen komen er niet meer in. Deze maatregelen is vooral bedoeld om Poolse en Roemeense bouwvakkers buiten de deur te houden. Werkgevers waarschuwen dat de maatregelen ook slecht zullen uitpakken voor de landbouw, de horeca en – ironisch genoeg – de gezondheidszorg. Het is maar goed dat Wimbledon niet doorgaat, want de aardbeien worden dit jaar niet geplukt. Hetzelfde probleem zien we overigens in Nederland ook met de asperges.
De Brexit is niet het enige conflict in de wereld waarover moet worden onderhandeld. De Europese begroting staat nog op de agenda. Er is ruzie tussen Turkije en Rusland over Syrië. De status van de Oekraïne is nog altijd niet duidelijk. Onderhandeling over handelsovereenkomsten, tussen de VS en de EU, tussen het VK en de VS en tussen China en de VS gaan ook lastig via videoconference. En dan zijn er nog de nodige issues met de NAVO, Iran, Hongkong, Venezuela, Noord-Korea, de grens tussen Mexico en de VS, de Braziliaanse economische hervormingen, de Argentijnse schulden en de Sahel. Geen zaken die via Zoom worden opgelost. Maar dit onderhandelingsprobleem is het grootst in de eurozone. Elke crisis wordt hier immers opgelost met een compromis, liefst dagen na de laatste deadline. Europa is geen natie en dat wordt nu goed zichtbaar. Elk land sluit de grenzen, heeft zijn eigen begrotingsmaatregelen en zijn eigen wetten om de crisis te bestrijden. Blijft over de anomalie van de gezamenlijke munt. Nu Italië toch al in een lockdown zit, is dit wellicht het moment voor een bank holiday van twee weken, vereist voor een vertrek uit de eurozone. Het is toch al een verloren jaar, maar dit terzijde. De manier om van het uitstel van de Brexit te profiteren is via het Britse pond. Pond sterling is sterk ondergewaardeerd en kan profiteren van een uitstel. Die munt oogt bovendien een stuk stabieler dan de euro.
Photo by Jannes Van den wouwer on Unsplash