In het verleden hoefde je niet in China te beleggen om toch te profiteren van de sterke economische groei van dat land. Grondstoffen profiteerden van de hoge Chinese investeringen in infrastructuur zoals huizen. Veel opkomende markten werden gezien als een proxy op de Chinese groei. Westerse bedrijven als Qualcomm, Wynn resorts, LVMH, Apple, Nestlé en Yum Brands profiteren nog steeds van de opkomende Chinese consument. Andere multinationals laten hun spullen maken in China, gefinancierd door westerse banken. Het heeft China te afhankelijk gemaakt van de westerse wereld. Na de Grote Financiële Crisis moest daarom het roer om. China wil meer autonomie, maar deze Chinese droom concurreert nu met de Amerikaanse droom. China wil af van de afhankelijkheid van buitenlandse banken en is daarmee de grote promotor van fintech-alternatieven als Alipay en WeChat. China wil ook af van de afhankelijkheid van de dollar en positioneert de renminbi als volwaardig alternatief. Met het ‘Made in China 2025’-programma wil China ook minder afhankelijk zijn van westerse technologie en met het Belt & Road initiatief wil China meer controle, ook buiten China.
Deze ontwikkeling heeft gezorgd voor spanningen tussen de Amerikanen en de Chinezen. In de Verenigde Staten is de harde opstelling richting China het enige onderdeel waar zowel Democraten als Republikeinen het over eens zijn. Na de boycot van Huawei zijn nu Tiktok en WeChat aan de beurt. Met de Amerikaanse presidentsverkiezingen voor de boeg mag een verdere escalatie worden verwacht. De Chinezen zijn tegenwoordig wel een stuk assertiever. Deng Xiaoping probeerde de ambities van China als wereldmacht nog te verbergen, maar Xi Jinping steekt zijn nationalisme niet onder stoelen of banken. De harde opstelling van de Amerikanen geeft de Chinezen een excuus om steeds sterker te reageren. Daardoor is Hongkong nu weer volledig onder controle van Peking. Voor Chinezen zijn verjaardagen zeer belangrijk. Over een jaar bestaat de Chinese Communistische Partij 100 jaar en Xi zou maar al te graag zien dat Taiwan, met TSMC als stralend middelpunt, weer volledig onderdeel zou worden van China. Op dit moment is China immers meer geld kwijt aan de import van chips dan aan de import van olie.
China is de tweede economie ter wereld en het lijkt een kwestie van tijd totdat ze Amerikanen inhalen. Over geheel 2020 en 2021 krimpt per saldo de Amerikaanse economie waarschijnlijk, terwijl de Chinese economie meer dan 10 procent groeit. Aan de gemiddelde beleggingsportefeuille is het belang van China niet af te zien. In de wereldindex heeft de Noord-Amerika een gewicht van meer dan 60 procent en China minder dan 5 procent. Amerikaanse beleggers hebben zelfs nog geen 2 procent van hun portefeuille in China. Het gewicht van China in zowel aandelen- als obligatie-indices stijgt. Door de toegenomen spanningen ogen bedrijven die in beide landen actief zijn kwetsbaar. Beleggers doen er goed gaan op zoek te gaan naar pure Chinese bedrijven, dat is voortaan de enige manier om te profiteren van de verdere Chinese groei.
Photo by Han Dieperink, Shanghai, Pudong, October 2019