'Het was een uniek beleggingsjaar, in meerdere opzichten. De volatiliteit was extreem laag en markten waren opmerkelijk stabiel. Iedereen had verwacht dat dit jaar wat turbulenter zou worden, bijvoorbeeld door politieke onrust. Maar de verkiezingen in Duitsland en Frankrijk zorgen niet voor beweeglijkheid.
Ook een andere mogelijke bron van onrust, de exit uit het ruime monetaire beleid van centrale banken, bleef uit. Centrale bankiers zijn dit jaar heel voorspelbaar geweest. Het lijkt erop dat centrale bankiers liever te laat willen zijn met een renteverhoging dan te vroeg, terwijl de Fed laat zien dat het verhogen van de rente en verkleinen van de balans niet negatief hoeft uit te pakken. Sinds de Fed daarmee is begonnen, is de economische groei in de Verenigde Staten vrijwel in een rechte lijn omhooggegaan.
Dat het een extreem stabiel en goed beleggingsjaar was, blijkt ook uit het feit dat de S&P500 dit jaar elke maand een positief rendement heeft geboekt. Dat is nog nooit gebeurd. De verklaring daarvoor? Voor het eerst in twee jaar stijgen de winsten van bedrijven, de politieke risico's zijn weggevallen, centrale bankiers zijn voorspelbaar en er is sprake van synchrone groei: in alle Oeso-landen groeit de economie. De fundamenten zijn dus erg sterk, ook voor 2018.'